Media

Met mijn gedachten bij deze meditatie zo pas na Pasen en op 4 mei de herdenking van onze doden in oorlogsomstandigheden, moest ik aan dit verhaal denken. Wij kunnen Jezus niet met onze ogen waarnemen. Al zo’n tweeduizend jaar niet meer. Willen we hem ontmoeten dan dienen we dus op zoek te gaan. Wereldwijd leeft hij bij meer dan twee miljard mensen voort en vieren we ieder jaar zijn opstanding. Het christendom is de grootste wereldgodsdienst en groeiende. Een bevestiging voor wat er toen op Paasmorgen is gebeurd? En wat dacht u van de Dodenherdenking? De eerste was al kort na de bevrijding op 9 mei 1945. Dat doen we dus al 73 jaar en het lijkt er zelfs op, of er ieder jaar meer mensen aan meedoen.
 
We hebben het gewoon in ons om op zoek te gaan naar hen, die we niet meer kunnen zien en waarvan we toch geloven, dat ze er bij horen. Om wie ze waren en om wat sommigen van hen voor ons hebben gedaan, waarvoor we hen dankbaar blijven en hen niet willen vergeten. Voorbeelden van trouw en standvastigheid, ondanks alle ellende en aanvechtingen. Velen van hen waren gelovige mensen voor wie het vanzelfsprekend was om degenen, die vervolgd werden, te helpen. Anderen waren anders gemotiveerd, maar deden hetzelfde. Niemand die ik ken, zou daar verschil in willen maken.
 
Wie niet meer wordt gezien, is weg maar blijkbaar niet verdwenen!
 
Christiaan Koldewijn