Media

Wie het verleden niet kent, weet de eigen situatie niet te duiden en helemaal niet waar het naar toe zal gaan.
 
Vanuit dat historisch besef vonden de Bijbelschrijvers in hun speurtocht zo een referentiekader, dat hoop, perspectief en troost gaf.
Tendensliteratuur, waarbij het verhaal ondergeschikt is aan de boodschap, die het wil vertellen.
 
De verhalen in het Tweede Testament verschillen in dat opzicht niet van die uit het Eerste. Vanuit Pasen en Pinksteren bleek dat er een goede boodschap kon worden doorgegeven: een evangelion.
 
Vanaf die tijd hebben wij het dan ook over het evangelie en de evangelisten. In wezen zijn ook deze Bijbelse geschiedenissen zo verteld, dat de betekenis daarvan - als ze door de ogen van de schrijvers worden gelezen - met hen kan worden gedeeld.
 
Relaties, ook geloofsrelaties, bepalen en maken mensen wie ze zijn. Je kunt dat wel niet in een formule vangen of natuurwetenschappelijk bewijzen, maar het is niet minder waar!
Mens is pas mens, als hij en zij medemens is. In de ontmoeting veranderen we aan elkaar. Ook geloven is een relatie, die niet alleen op je afkomt, maar je tevens verandert en met je meegaat over alle grenzen heen.
 
Als we op eeuwigheidszondag onze geliefden gedenken, hebben het ook over wie wij zijn geworden door die ander, die we uit handen hebben moeten geven, maar die daardoor toch nog aanwezig is en blijft.
Bijbels geloof kent die continuïteit ook: Een omzien naar morgen.
 
Geen wonder, dat eeuwigheidszondag en eerste advent naadloos op elkaar aansluiten.
Of toch wél?
 
Kick Koldewijn.